Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
birçəkləşmə — «Birçəkləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçəkləmə — «Birçəkləmək»dən f. is. Bazarda bəzzazın tərəkəməyə min and ilə şey satmağı, hambalların birçəkləmə davası, baqqalların ağız ağıza verib, qatığa müştəri axtarmaları – heç biri onun zahir və batinində səbəbi təğyir ola bilməzdi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bircə — 1. say. Yalnız bir, tək bir, yalnızca, təkcə, yeganə, vahid. Onun bircə uşağı var. Bircə gün bu işə bəsdir. Bircə saat gözlə. – Güllə Əlinin tüfəngini saldı yerə. Nəbigildə bircə tüfəng qaldı. «Qaçaq Nəbi». Biçarə həkim börkünü götürüb bircə dəfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bircənə — (Qax) fırfıra. – İpnən vurup hərrətiylər bircənəni … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bircərgəli — sif. k. t. Bir cərgədə əkilmiş, bir sırada düzülmüş. Bircərgəli əkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçəkləmək — f. Savaşarkən birçəyindən, saçlarından yapışmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçəkləşmək — qarş. Bir birinin birçəyindən yapışmaq, bir birinin saçını yolmaq; savaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bircəcik — «Bircə» söz. kiç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birçəkli — sif. Birçəyi olan. Birçəkli qadın. – Məşədibəyin ilk zərbəsindən uzunbığlı, sallaq birçəkli bir sərkərdənin başı qələm kimi atıldı. Ç.. <Cahılların> bir parasında başmaq, bir parasında da cığ cığ çəkmə, bir qismi kəkilli, bir qismi isə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bircəbacı — (Kürdəmir) qardaş arvadı. – Bircəbacım suya gedüp … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
